همانطور که در بخش اول تاریخچه فوتبال اشاره شد، ساختار کلی ایده ورزش فوتبال در دوران باستان شکل گرفت و چینیها نقش پررنگی در شکلگیری آن داشتند؛ اما نسخه فوتبال امروزی و مدرن، اولینبار طی قرن دوازدهم میلادی و در کشور انگلستان اجرا شد. فوتبال بهسرعت میان انگلیسیها محبوب شد؛ اما همین محبوبیت باعث شد تا هنری دوم و چهارم، پادشاهان آن روزهای این کشور با برگزاری این ورزش مخالفت نموده و حتی پس از مدتی آن را ممنوع اعلام کنند. آنها معتقد بودند که گسترش علاقه و گرایش مردم به فوتبال، لطمه بزرگی به محبوبیت ورزشهای سنتی انگلستان مانند: شمشیربازی و تیراندازی با کمان خواهد زد.
آغاز فوتبال معاصر:
پیشینهٔ معاصر این ورزش جهانی به بیش از ۱۰۰ سال پیش بازمیگردد؛ جایی که اولین تیمهای فوتبال انگلیسی شکل گرفتند، اتحادیه فوتبال انگلستان به وجود آمد و فوتبال بهعنوان ورزشی رسمی فعالیتش را آغاز کرد. فوتبال به سبک مدرن و امروزی، اوایل سال ۱۸۰۰ میلادی در هفت مدرسهٔ عمومی انگلستان آغاز شد. شش مدرسه تقریباً همچنان فوتبال را به سبک قدیمی اجرا میکردند؛ اما مدرسهٔ راگبی انگلستان که در سال ۱۵۶۷ تأسیسشده بود، نسخهای متفاوت از فوتبال را ارائه داد. در ادامه مدارس دیگر نیز قوانینی را ساختند و درنهایت همه این مدارس با همکاری یکدیگر فوتبال مدرن را بنیانگذاری کردند. در آن سال، اندازه و وزن توپها نیز استاندارد شد. سرانجام نخستین بازی ۹۰ دقیقهای فوتبال، سال 1866 بین تیمهای شفیلد و منتخب لندن برگزار شد.
گسترش فوتبال به سراسر جهان:
پس از این اتفاق بزرگ، انگلستان شروع به گسترش قلمرو ورزش فوتبال کرد و آن را از مرزهای اروپا نیز عبور داد. سال 1867 آرژانتین به اولین کشور غیراروپایی تبدیل شد که فوتبال وارد آن شده است. ملوانان، بازرگانان و سربازان بریتانیایی علاوه بر آرژانتین بهسرعت این ورزش را به نقاط مختلف جهان مانند: ایتالیا، اتریش، آلمان، اروگوئه و برزیل نیز صادر کردند. اگرچه در زمانهای قدیم، تنها مردان بودند که در فوتبال فعالیت داشتند اما ورود بانوان به این ورزش از اواخر قرن نوزدهم میلادی آغاز شد. واکنشها به ورزش نوظهورفوتبال بسیار متفاوت بود و گسترش محبوبیت آن با جنجالهای بزرگی همراه شد. حدود سال ۱۸۷۵، پادشاه ادوارد سوم فوتبال را به دلیل خشونت فراوانش در انگلستان غیرقانونی اعلام کرد و قرار بر این شد که اگر کسی فوتبال بازی کند با مجازات زندان تنبیه شود.