تیم ملی در دوحه و در حضور پرشور هواداران ایرانی شروع نا امید کننده‌ای در برابر انگلیس داشت. ملی پوشان ایرانی که در دو دوره قبلی و با هدایت کارلوس کی‌روش شکست آبرومندانه‌ای در برابر آرژانتین و انگلیس داشتند و در برابر پرتغال به نتیجه مساوی دست پیدا کردند، این بار در برابرانگلیس 6 بار تسلیم شدند و البته دو گل به ثمر رساندند تا قدری از سنگینی این شکست کم شود.
بازگشت به شرایط ایده‌آل در فاصله 4 روز بعد از بازی با انگلیس سخت بود اما کارلوس کی روش این کار را به خوبی انجام داد. تیمی که در بازی با ولز به میدان رفت، تیمی متفاوت با دیدار با انگلیس بود. یک بازی کم اشتباه در خط دفاع و سراسر تهاجمی که این سبک از بازی موجب ایجاد خطرات جدی روی دروازه این تیم اروپایی و در نهایت دو گل شد. اگر چه تیم ملی در این بازی دیرهنگام و در وقت‌های اضافه به گل رسید، اما پیش از گل شایسته باز کردن دروازه تیم ولز بود.
پیروزی دو بر صفر در برابر ولز بدین معنی بود که ایران با نتیجه مساوی در برابر آمریکا قادر است برای اولین بار در تاریخ فوتبال به دور دوم جام جهانی صعود کند. امیدوار بودیم، تیم ملی نمایش بازی با ولز را در برابر آمریکا تکرار کند و با یک بازی ریسکی به استقبال پیروزی برود. اما جز دقایق ابتدایی تیم ملی به لاک دفاعی فرو رفت و بعد از حملات متعدد سرانجام دروازه اش باز شد.
حالا این تیم ملی بود که برای صعود به دور بعدی مسابقات به گل نیاز داشت. تیم ملی در نیمه دوم از لاک دفاعی بیرون آمد، چون چاره ای نداشت. پیش بینی اینکه آمریکا دروازه اش را بسته نگه دارد خیلی دور از واقعیت نبود به این خاطر که آمریکا این کار را در بازی با انگیس به خوبی انجام داد و در بازی با ولز هم دروازه اش از روی نقطه پنالتی باز شد.
در نهایت همان یک گل برای پایان رویای تیم ملی و صعود آمریکا به دور بعدی مسابقات کافی بود. در این دوره از بازی‌ها تیم‌های آسیایی تیم‌های بزرگ را شکست دادند. عربستان با یک بازی خوب و تهاجمی و نه یک بازی دفاعی آرژانتین را شکست داد. ژاپن با همین سبک از بازی از سد آلمان گذاشت و در نهایت استرالیا با عبور از سد دانمارک به دور دوم بازی ها صعود کرد.
